fbpx
8 grudnia, 2024
Szukaj
Close this search box.

"Każdy rząd pozbawiony krytyki jest skazany na popełnianie błędów"

Jeszcze nie polecimy szybciej niż światło, ale już jest blisko…

Redakcja
Redakcja

Nowy Świat 24 | Redakcja

W 1994 roku meksykański fizyk teoretyczny Miguel Alcubierre opublikował w magazynie „Classical and Quantum Gravity” genialne rozwiązanie równań ogólnej teorii względności. I chociaż wszelkie prawa fizyczne mówią, że żaden pojazd nie może się poruszać szybciej niż światło, to jego pomysł, znany jako „metryka”, gdyby mógł zostać zrealizowany, pozwoliłby statkowi kosmicznemu przemieszczać się z prędkością ponad 300 000 km/s (prędkość światła) i to bez naruszania jakichkolwiek praw fizyki. 

Niestety na razie taki silnik nie może powstać. Jednak nie wszystko jest stracone.

Pomysł Alcubierre’a wciąż inspiruje

Minęło ponad 20 lat, a jednak badania i pomysł Alcubierre’a nie został zapomniany. Napęd warp może stać się rzeczywistością, jak wynika z niedawno opublikowanej w „Classical and Quantum Gravity” pracy zespołu naukowców z grupy Applied Physics (Fizyki Stosowanej). Autorzy, informują o swoich badaniach, oświadczając, że silnik krzywizny oparty na pomyśle meksykańskiego fizyka jest możliwy.

„Wiele osób zajmujących się nauką jest zaznajomionych z napędem Alcubierre’a i uważa, że impulsy zginające nie są możliwe w świecie fizycznym, ze względu na konieczność użycia energii ujemnej. Jednak tak już nie jest” – twierdzi Alexey Bobrick, jeden z autorów artykułu.

Niemożliwa energia ujemna

Pomysł Alcubierre’a został zainspirowany słynnym „silnikiem do gięcia” z serii „Star Trek”. W rzeczywistości jednak pojazd zaproponowany przez Meksykanina, według obecnej wiedzy, nie mógłby raczej zaistnieć. Zgodnie z jego pomysłem statek kosmiczny podróżowałby wewnątrz kosmiczno-czasowej bańki warp. Pokonywałby odległości, zwężając przestrzeń przed sobą i rozszerzając ją za sobą, co skutkowałoby podróżą szybszą od światła. Ponieważ jednak obiekty nie mogą przyspieszyć do prędkości światła w normalnej czasoprzestrzeni, napęd Alcubierre’a przesuwałby przestrzeń wokół pojazdu, tak aby dotrzeć do celu szybciej niż światło w normalnej przestrzeni, bez łamania jakichkolwiek praw fizycznych. „Poruszałaby się” przestrzeń, a nie statek. Wszystko to dlatego, że zgodnie z zasadą Einsteina nie potrafimy rozpędzić niczego do prędkości większej niż prędkość światła. Prawo to nie mówi jednak nic o maksymalnej prędkości, jaką może osiągnąć sama czasoprzestrzeń. 

Aby stworzyć bańkę deformacji czasoprzestrzennej, która dostarczy odpowiedniego impulsu, potrzebna jest materia o ujemnej lub egzotycznej gęstości, pozwalająca uzyskać energię ujemną. Im więcej ujemnej energii znajdzie się w bańce, tym większą uzyska się prędkość, przewyższającą prędkość światła. Rzecz w tym, że energia ujemna nie istnieje. Dlatego też fizycy odrzucili pomysł Alcubierre’a. Co więcej, uznano, że nigdy nie uda się zbudować napędu opartego na wypaczaniu czasoprzestrzeni. 

Nie udało się to nawet naukowcom z NASA, którzy, bez powodzenia, od 2012 roku pracują nad projektem jednostki deformacji fizycznej w laboratoriach Eagleworks w Johnson Space Center w Houston w Teksasie.

Prędko, ale nie jak światło

Jednak badanie opublikowane przez naukowców z grupy Applied Physics pokazało, jak obejść ten problem. Poszli oni inną drogą niż NASA i pozostali badacze, w ogóle rezygnując z negatywnej energii. „Nasze badania wykazały, że w ogólnej teorii względności istnieje kilka innych rodzajów momentu zginania” – powiedział Bobrick. „W szczególności sformułowaliśmy nowe klasy rozwiązań impulsowych zginania, które nie wymagają energii ujemnej i dlatego mogą występować w świecie fizycznym” – poinformował. 

„Pokazaliśmy, że krytyka słynnego silnika Alcubierre’a jest nieistotna, ponieważ istnieje cała gama innych jednostek krzywizny, które są fizyczne i które można wykorzystać. Dlatego zespół Applied Physics wykazał, że mechanika pola zginania jest realną nauką fizyczną” – czytamy w artykule. 

Jest jednak pewien szkopuł – jeżeli zrezygnuje się z negatywnej energii, tak koniecznej w przypadku pomysłu Alcubierre’a, to nie uda się podróżować z prędkością nadświetlną. Zaproponowany przez badaczy silnik krzywizny „jest podświetlny i przynajmniej w zasadzie można go zbudować, na podstawie zasad fizyki, które znane są dziś ludzkości. Nie może przekroczyć prędkości światła, ale może się do niej zbliżyć” – deklarują naukowcy.

Trzeba przyznać jednak, że pierwszy model fizycznych napędów warp to gigantyczny przełom. Coś, co do tej pory miało miejsce tylko w powieściach i filmach science fiction, staje się rzeczywiste.

Foto. El gráfico muestra una burbuja de deformación espaciotemporal, en cuyo interior (amarillo) una nave permanecería en un espacio plano. La burbuja dilataría el espacio tras la nave y lo comprimiría delante de ella, permitiendo un desplazamiento a gran velocidad

Wykres przedstawia czasoprzestrzenną bańkę warp, wewnątrz której (żółty) statek pozostawałby na płaskiej przestrzeni. Bańka rozszerzyłaby przestrzeń za statkiem i kompresowała ją przed nim, umożliwiając szybką podróż – Gianni Martire (Fizyka stosowana).

Oprac. na podst.: https://www.abc.es/ciencia/abci-desarrollan-primer-modelo-viable-motor-curvatura-como-star-trek-202103030130_noticia.html

Przeczytaj także:

NAJNOWSZE: