Ogromny potencjał tej organizacji to nie tylko piękne nieruchomości w centrach miast, w całym kraju, ale i (a nawet głównie) potencjał osobowy członków zrzeszonych w stowarzyszeniach naukowo-technicznych. Potencjał ten budowany jest od wielu lat dzięki pracy – często społecznej – władz, aktywnych działaczy i przyjaciół Federacji.
Pielęgnowanie wieloletnich tradycji inżynierskich jest niewątpliwie ważnym aspektem działalności, ale nie może być głównym celem jej funkcjonowania. Świat, technika, technologia wciąż pędzą do przodu, a właśnie myśl inżynierska jest tworzeniem nowej rzeczywistości. Organizacja, taka jak NOT, z całym swoim potencjałem, powinna być organizacją przodującą w opracowywaniu i wdrażaniu rozwiązań wspierających myśl inżynierską i wprowadzanie jej życie. Jednym słowem powinna aktywnie wspierać innowacyjność oraz transfer technologii do przemysłu.
Działalność oparta na stabilnym kalendarzu imprez, niezmiennym rok do roku, jest niewątpliwie wygodną opcją na godną emeryturę w zacisznym, domowym cieple Biura Prezesa. W końcu potężny majątek organizacji wystarczy jeszcze na kilkanaście, kilkadziesiąt lat funkcjonowania, więc po zniesieniu kadencyjności, Pani Prezes może komfortowo zająć się przeprowadzaniem kolejnych obchodów – hołubiąc przeszłość, a ignorując przyszłość.
A to właśnie przyszłość dla inżyniera jest zdecydowanie ciekawsza od historii, o której w żadnym wypadku nie należy zapominać. Można się biernie przyglądać, jak przyszłość nadchodzi. Można też odważnie wziąć udział w jej kształtowaniu. A możliwości jest nieskończenie wiele.
Podstawową kwestią, aby móc jako FSNT-NOT patrzeć w przyszłość, w mojej subiektywnej opinii – opinii osoby, która wybrała zawód nauczyciela akademickiego po wielu latach doświadczenia w wychowywaniu dzieci i młodzieży na różnego rodzaju obozach sportowych – jest zainteresowanie młodzieży działalnością Federacji. Aby to zrobić, trzeba mieć coś ciekawego do zaoferowania. Szczególnie bliska jest mojemu sercu idea „Stref Pomysłodawcy”, wyposażonych w sprzęty do prototypowania, przestrzeń do spotkań, w której młodzi ludzie mogą spotkać się z doświadczonymi inżynierami, często emerytami – oferująca przestrzeń do inkubacji startupów, jak i po prostu do spotkań, a niektóre z nich mogą przynieść nieoczekiwane owoce. Równocześnie w tego rodzaju miejscach oferowana byłaby pomoc prawna w zakresie prawa własności intelektualnej, jak i doradztwo w zakresie prowadzenia działalności. Dodatkowo stworzyłoby to przestrzeń do podjęcia przez FSNT-NOT działalności „anioła biznesu”.
Ważnym elementem działalności powinno być uruchomienie Centrum Innowacji NOT, sprawnie działającego w niedalekiej przeszłości, w unowocześnionej formie. Centrum mogłoby stać się dystrybutorem środków z programów rządowych, jak i europejskich, przynosząc Federacji przychody, jako podmiot pośredniczący. Centrum byłoby podmiotem wspierającym transfer technologii, pomagającym w założeniu spółek typu spin-off oraz spin-out, zapewniając wsparcie młodzieży szkolnej, studentom i indywidualnym wynalazcom.
Niewątpliwie ważna dla NOT jest integracja środowisk inżynierskich w poszczególnych organizacjach zrzeszonych w Federacji oraz zacieśnianie współpracy między nimi. Wypracowywanie wspólnie z doświadczonymi Członkami Rady Krajowej FSNT-NOT rozwiązań mających na celu efektywne wspieracie działalności poszczególnych Stowarzyszeń oraz Terenowych Jednostek powinno być misją Federacji. Aktualnie przychody z opłat majątkowych lub sprzedaży Terenowych Jednostek traktuje się jako jedno z podstawowych źródeł przychodów zapewniających płynność finansową Federacji. Równie istotnym źródłem przychodów bilansujących koszty działalności Federacji są spółki powiązane Kapitałowo z FSNT-NOT. Spółki te jednak muszą sobie radzić na trudnym wolnym rynku i generują coraz to mniejsze zyski. Tylko odpowiednie zarządzanie i wdrażanie niekonwencjonalnych rozwiązań pozwoli im pozostać konkurencyjnymi w coraz to trudniejszej rzeczywistości gospodarczej.
FSNT-NOT, aby istnieć w przyszłości, potrzebuje nowoczesnego i niekonwencjonalnego zarządzania, by móc stać się kolebką innowacyjności, odważnie patrzącą w przyszłość i z uznaniem spoglądającą w przeszłość.
Z poważaniem,
Dr hab. inż. Michał Szota