„Wśród dzieci więzionych w niemieckim obozie koncentracyjnym na Majdanku najliczniejszą grupę stanowiły dzieci polskie, żydowskie oraz białoruskie. Dzieci polskie trafiły do KL Lublin wraz z rodzinami latem 1943 r. w ramach akcji pacyfikacyjno-wysiedleńczej Zamojszczyzny. Większość z nich po kilku tygodniach pobytu w obozie kierowano na roboty przymusowe do Rzeszy. Pewną grupę zwolniono dzięki staraniom Polskiego Czerwonego Krzyża i Rady Głównej Opiekuńczej” – przekazała rzecznik Państwowego Muzeum na Majdanku w Lublinie Agnieszka Kowalczyk-Nowak.
Jak dodała, dzieci żydowskie poddawano wstępnej selekcji, a wszystkie poniżej 14. roku życia lekarze SS kierowali bezpośrednio do komór gazowych. Starsze i te, których wygląd pozwolił na podanie zawyżonego wieku, włączano w poczet dorosłych i wysyłano do wielogodzinnej ciężkiej pracy.
„Dzieci białoruskie trafiały na Majdanek od marca 1943 r. w grupach ludności wiejskiej wysiedlanej z Białorusi w odwecie za rozwijający się tam ruch partyzancki. Większość z nich umieszczano w osobnych barakach, w których opiekowały się nimi wyznaczone nieznane im kobiety”- zaznaczyła rzecznik.
„Mali więźniowie. Losy dzieci w obozie na Majdanku” – to tytuł kolejnego spotkania z cyklu „Świadkowie Historii” w Państwowym Muzeum na Majdanku w Lublinie. Wydarzenie poświęcone losom najmłodszych więźniów obozu rozpocznie się w niedzielę o godz. 11 w Centrum Obsługi Zwiedzających. Po prezentacji będzie można bezpłatnie zwiedzić z przewodnikiem teren byłego niemieckiego, nazistowskiego obozu koncentracyjnego na Majdanku. (PAP)
Autorka: Gabriela Bogaczyk
gab/ mmu/
