Sport akademicki to w USA potęga. Teraz uczelniani sportsmeni otrzymali szansę, żeby zarabiać na swoim talencie.
W czerwcu Sąd Najwyższy orzekł, że obowiązujące od dawna zasady National Collegiate Athletic Association, które ograniczają świadczenia, jakie uczelnie mogą oferować sportowcom, naruszają prawo antymonopolowe. Dzięki temu zaczęto wdrażać ustawy stanowe pozwalające studentom czerpać zyski ze sławy.
Jednak jak twierdzi Karen Weaver, dyrektor akademicki programu Collegiate Athletics for Senior Leaders na University of Pennsylvania’s Graduate School of Education, nowe możliwości to również nowe wyzwania. Przede wszystkim dotyczące pogodzenia kariery z edukacją.
Swoją szansę mają tu profesjonalni agenci. Dobrze zorientowani w online personal boarding, mogą wesprzeć studentów w promowaniu swojej marki na cyfrowych platformach i w sieci. Pośrednictwo agentów pomogłoby sportowcom akademickim zawierać odpowiednie umowy z uczelniami, a sprawni doradcy aranżowaliby też umowy z mediami i inne przedsięwzięcia biznesowe.
Sposób na plagiat
Związane z pandemią zamknięcie szkół spowodowało wzrost liczby oszustw w Internecie. Bonni Behrend, współautorka badania na temat sposobów oszukiwania w czasie pandemii, uważa, że powodem tego wzrostu jest zarówno brak nadzoru, presja czy stres związany z izolacją, jak i niezrozumienie, jakiego rodzaju działania są nadużyciem.
Zdaniem Teddiego Fishmana, byłego dyrektora International Center for Academic Integrity, organizacji non-profit, która zwalcza oszustwa i plagiaty w szkolnictwie wyższym, jednym z rozwiązań problemu może być zatrudnianie dziekanów odpowiedzialnych za promowanie uczciwości akademickiej wśród studentów, edukowanie ich na temat kradzieży własności intelektualnej oraz rozpoznawanie nowych form oszukiwania. Istotne jest, aby kandydaci na to stanowisko mieli wykształcenie psychologiczne oraz dobre rozeznanie w sposobach zdobywania informacji w sieci.
Fishman uważa też, że studenci często nie rozumieją granicy między cytowaniem, parafrazowaniem a streszczaniem i nie wiedzą, jak wskazać autorstwo, kiedy żaden autor nie został zidentyfikowany.
Poważnym problemem jest też plagiat. Jedną z najnowszych stosowanych tu technik jest dodawanie białych kropek do tekstu, co może zmylić oprogramowanie antyplagiatowe poprzez nieregularne rozbijanie zdań. Współpraca nauczycieli z organizacjami studenckimi w kwestii nauczania o uczciwości akademickiej i rozstrzygania przypadków oszustw mogłaby dać pozytywne rezultaty.
Specjaliści od antropologii kulturowej
Statystyki National Center for Education Statistics pokazują, że kolorowi uczniowie stanowią ponad połowę uczących się w amerykańskich szkołach publicznych, jednak programy nauczania i narzędzia testowania nie najlepiej odzwierciedlają ich sytuację.
Tą problematyką zajmuje się m.in. dr Randy Bennett, badacz akademicki współpracujący z Educational Testing Service, organizacją non-profit zarządzającą egzaminami SAT i GRE. W jego mniemaniu państwowe standardy nauczania oraz testy do mierzenia osiągnięć nie zostały jeszcze w USA dostosowane do tej różnorodności, co z kolei stwarza możliwość zatrudnienia specjalistów w celu dopasowania materiałów edukacyjnych i metod testowania do zróżnicowanego pochodzenia uczniów. Wysoki stopień naukowy w dziedzinach związanych z kulturą takich, jak antropologia kulturowa oraz współpraca ekspertów z przedstawicielami konkretnych społeczności pomogłyby w stworzeniu treści oceny uwzględniającej unikalny zestaw praktyk i wartości danej grupy. Dodatkowo fachowcy mogliby pracować nad przełożeniem integracyjnych programów nauczania występujących w takich stanach jak Illinois i Nowy Jork na kursy i testy respektujące kultury poszczególnych uczniów i wprowadzające ich w nowe. Nawet zagadnienia matematyczne oparte na słowach można formułować częściowo w języku ojczystym ucznia i w taki sposób, by dotyczyły one rzeczywistych sytuacji, z jakimi się styka czy identyfikuje. Zajęcia artystyczne to również doskonała metoda na korzystanie z własnych wzorców kulturowych.
Wsparcie dobrego samopoczucia uczniów
Pandemia wpłynęła na samopoczucie i zdrowie psychiczne milionów dzieci, a izolacja postawiła je w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia stresu traumatycznego, zgodnie z twierdzeniem Krajowej Sieci Stresu Traumatycznego u Dzieci, organizacji finansowanej z funduszy federalnych. To pociąga za sobą poważne konsekwencje, gdyż jak wykazały badania opublikowane w czasopiśmie School Mental Health w 2016 r., uczniowie narażeni na traumę mają większe problemy ze zdolnością rozumowania i zapamiętywania, zachowaniem oraz wynikami w nauce. Maryam Jernigan-Noesi, adiunkt psychologii w Agnes Scott College w Decatur, proponuje stworzenie stanowiska pomocnika dydaktycznego, który zajmowałby się wsparciem emocjonalnym dla uczniów i nauczycieli. Przeszkolenie pracowników dotyczyłoby też innego postrzegania takich spraw jak nieobecność w szkole i niesubordynacja, jako związanych nie z wadami charakteru, a tym, co dzieje się w życiu ucznia. Zakres ich obowiązków byłby szerszy niż obecnych w szkołach psychologów i obejmowałby również relaksujące ćwiczenia oddechowe i związane z koncentracją uwagi, co pomagałoby rozładowywać napięte sytuacje. Ważne też, aby potrafili zidentyfikować i wziąć pod uwagę społeczne uwarunkowania stresu, takie jak ubóstwo, niesprawiedliwość rasowa czy wstrząsy polityczne, które mogą inaczej oddziaływać na kolorowych uczniów.
Specjaliści ds. zrównoważonego rozwoju i adaptacji
Laura Schifter, starszy współpracownik w programie energii i środowiska w Aspen Institute, proponuje z kolei powołanie specjalistów ds. zrównoważonego rozwoju i adaptacji. Jak wskazuje badanie przeprowadzone przez International Journal of Environmental Research and Public Health w 2017 r. pogoda i zmiany klimatu stanowią duże zagrożenie dla integralności starych i wymagających naprawy obiektów edukacyjnych, a co za tym idzie, wpływają na zdrowie uczniów. Zarówno burze, powodzie, zerwane przewody elektryczne, jak i wycieki chemiczne mogą zakłócać w coraz większym stopniu naukę. Powołani eksperci zajmowaliby się tego typu problemami, starając się przy okazji działać na rzecz środowiska – ograniczać ślad węglowy dzielnic szkolnych, tworzyć mapy zagrożeń klimatycznych dla obiektów oraz opracowywać awaryjne strategie. Osoby na tym stanowisku byłyby wykształcone w zakresie zarządzania zrównoważonym rozwojem oraz adaptacji do zmian klimatu. Wprowadzaliby też nowoczesne i ekologiczne technologie jak panele słoneczne i autobusy elektryczne czy dostosowaną infrastrukturę m.in. w postaci zadrzewionych podwórek szkolnych łagodzących upały i powodzie. Do ich obowiązków należałoby także opracowywanie planów nauki na wypadek klęski żywiołowej. Rozwiązań jest wiele, np. w trakcie powodzi uczniowie ze strefy zalewowej mogliby zostać przeniesieni do bezpieczniejszej placówki lub na wirtualne nauczanie.
Gilbert Rosas, specjalista ds. edukacji energetycznej w Stockton Unified School District w Kalifornii, sądzi, że pracujący w tym zawodzie fachowcy musieliby też doskonale orientować się w federalnych i stanowych programach i ubiegać o fundusze. Jak stwierdził: „Naprawdę wierzę, że spojrzenie na wszystkie dostosowania do zmian klimatycznych, to droga do przyszłości”.
