Przedstawiciele polskiej sceny politycznej tak dzisiaj zareagowali na tę smutną wiadomość.
„Wybitnie dzielny, odważny, zdeterminowany polski patriota, wybitnie inteligentny; był wspaniałym człowiekiem” – wspominał Ludwika Dorna w czwartek poseł PiS Antoni Macierewicz.
“Odszedł człowiek, który miał bardzo dobry życiorys. Działał w latach 70-tych. Działał w kolejnych dziesięcioleciach i to była działalność, w której uczynił dużo dobrego dla naszego kraju” – powiedział prezes PiS Jarosław Kaczyński. Podkreślił, że Ludwik Dorn był człowiekiem wybitnie zdolnym.
Również politycy opozycji wspominali dziś śp. Ludwika Dorna.
“Odszedł Ludwik Dorn. Wybitny parlamentarzysta, patriota. Dobrze przysłużył się Polsce. Należy mu się godne upamiętnienie w Sejmie” – napisał na Twitterze Szymon Hołownia.
Cezary Tomczyk z Koalicji Obywatelskiej tak odniósł się do śmierci polityka – „Zmarł Ludwik Dorn, opozycjonista z okresu PRL, członek KOR, minister. Tak chcemy go zapamiętać. Niech spoczywa w pokoju”.
„Zasłużony Polsce, wieloletni parlamentarzysta, dla którego różnice w poglądach nigdy nie były przeszkodą w poszukaniu dialogu i porozumienia” – przyznał z kolei prezes PSL Władysław Kosiniak-Kamysz.
Ludwik Dorn urodził się 5 czerwca 1954 r w Warszawie. Był absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana. W 1978 r. ukończył socjologię, na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1976 r. rozpoczął współpracę z Komitetem Obrony Robotników. Brał udział w organizowaniu akcji zbierania podpisów przeciwko zmianom w Konstytucji. W 1980 r. został aresztowany. Wypuszczono go na wolność po podpisaniu porozumień sierpniowych. W stanie wojennym był poszukiwany listem gończym. Przez wiele lat miał kłopoty ze znalezieniem pracy i utrzymywał się z tłumaczeń. Publikował pod pseudonimem Dorota Lutecka.
W latach 90. nawiązał współpracę z Jarosławem Kaczyńskim. Początkowo popierał prezydenturę Lecha Wałęsy, jednak w konflikcie między Wałęsą a Kaczyńskim wziął stronę środowiska Porozumienia Centrum.
Był współzałożycielem partii Prawo i Sprawiedliwość i jej wiceprezesem w latach 2001–2007. W latach 2005–2007 pełnił funkcję wicepremiera oraz ministra spraw wewnętrznych i administracji w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego.
W październiku 2008 r. został usunięty z Prawa i Sprawiedliwości i z klubu parlamentarnego PiS.
W wyborach parlamentarnych w 2011 r. ponownie wystartował z listy PiS i zdobył mandat. Sprawował go jako poseł niezrzeszony, później przeszedł do klubu parlamentarnego Solidarnej Polski. Opuścił go w 2012 roku.
W wyborach parlamentarnych w 2015 roku startował z listy Platformy Obywatelskiej. Nie udało mu się zdobyć mandatu.
Miał cztery córki, był trzykrotnie żonaty.
Zmarł 7 kwietnia 2022 r. po długiej i ciężkiej chorobie.
