Militarne zwycięstwo Rosji na Ukrainie nie będzie przecież różniło się wiele od porażki. Putin dokonał błędnych kalkulacji i teraz powinien starać się ograniczyć ich koszty, ale USA i kraje sojusznicze raczej mu na to nie pozwolą. Rusza więc na Kijów, a Zachód odpowiada sankcjami. Ukraińcy będą się wykrwawiać, a Chiny, które mogły temu wszystkiemu zapobiec, nic nie zrobią.
Ta solipsystyczna orientacja Putina nie zaczęła się od pandemii, ale od Arabskiej Wiosny. Od tamtej pory prezydent Rosji, widzi wszystkich dokoła jako potencjalnych wrogów – i w końcu wszyscy dokoła zaczęli postrzegać go tak samo.
Celem jest władza
Kiedy odwiedził go Oliver Stone, prezydent pokazał mu film, na którym rosyjskie helikoptery miały walczyć z syryjskimi bojownikami. Jednak tak naprawdę był to ściągnięty z Internetu film z amerykańskimi helikopterami. Putin nic o tym nie wiedział. Wiedział natomiast, że w końcu nadejdzie ten długo planowany dzień. Wykorzystał igrzyska olimpijskie i zaczął rozgłaszać, że Rosję otaczają wrogowie.
Wydatki na armię, jakie Rosja ponosiła w drugiej dekadzie tego wieku, nie miały niczego sygnalizować, były po prostu częścią planu utrzymania się przy władzy. Przemówienie Putina ukazywało go w sytuacji bez wyjścia. „Nie mamy wyboru” – mówił. „Nie zostały inne opcje”, „nie mogliśmy postąpić inaczej”.
Przeczytaj także:
- Ideolog Putina chce zmienić Świat
- Putin najeźdźca chce odbudować rosyjskie imperium
- Czy Putin przestał bać się kogokolwiek?
Przed inwazją na Polskę Hitler powiedział: „Łatwo jest nam podejmować decyzje. Nie mamy nic do stracenia… Nasza sytuacja ekonomiczna jest taka, że możemy wytrzymać jeszcze tylko kilka lat”.
Putin jest bezbronny
Jednak zawsze jest wybór. Tylko taki Hitler czy Putin go nie uznają. Dla nich istotne jest zabezpieczenie swojej pozycji i nie obchodzi ich, czy przy okazji pociągną świat ku katastrofie. Przez izolację i błędne kalkulacje Putin stał się niebezpieczny, ale jednocześnie – bezbronny. Jest podobny do Saddama Husajna, uważa się za zdobywcę, przywódcę imperium, wybrańca. Historia i sposób działania tych dwóch dyktatorów też są podobne. Różni ich to, że Putin nie skazał (jeszcze) swoich współpracowników na tortury i śmierć, wystarczyło mu upokorzenie ich i poczucie triumfalnej wyższości.
Zresztą oni i tak mogą się dorobić właśnie dzięki Putinowi. Gdyby nie on, Rosja nie wyglądałaby tak, jak wygląda obecnie. Pozbycie się Putina stanowiłoby olbrzymie zagrożenie dla całego jego środowiska. Dlatego pozwalają mu na tę desperacką kampanię, choć grozi użyciem broni jądrowej na Ukrainie.
Zimnej wojny nie będzie
Mówi się o nadejściu nowej zimnej wojny, ale to niemożliwe – dzisiejsza Rosja nie byłaby w stanie jej sprostać, utrzymać. To nie jest ZSRR, a patrząc na samą gospodarkę, to nawet nie Hiszpania. Do tej sytuacji nie doprowadziły historyczne czy geograficzne imperatywy Rosji, tylko charakter panującego tam reżimu.
Zbliża się koniec kleptokracji, która nie umie stworzyć stabilnego rządu, jak podobne jej dyktatury afrykańskie z lat 70. XX wieku. Groźba agresji NATO na Ukrainie jest fikcyjna, ale przez tę fikcję reżim Putina niszczy sam siebie.
Przed jaką sankcją mogliby się ugiąć kremlowscy decydenci? Przed prawdą. Prawdą płynącą z otwarcia akt CIA o putinowskim reżimie – jego morderstwach, kradzieżach i korupcji. Z otwarcia akt dotyczących Riazania – miasta, w którym czeczeńscy terroryści wysadzali bloki mieszkalne. Ataki nagle ustały w 1999 r., kiedy rosyjscy agenci wywiadu związani z kandydującym na prezydenta Putinem, zostali złapani na tym, jak w piwnicy dużego budynku mieszkalnego wyładowywali worki z materiałami wybuchowymi.
