To jeden z dwóch priorytetów ukraińskiego wywiadu, wymagający (jak to określił), kompleksowych działań. Prace zmierzające do realizacji zadania są w toku, podobnie jak działania mające na celu zwiększenie zasięgu uderzeń w rosyjskie obiekty wojskowe.
Jak zabezpieczają się Rosjanie
W ubiegłym miesiącu, w obawie przed atakami dronów morskich, które wcześniej zdały Rosjanom kilka istotnych strat, agresor wprowadził pod most 30 barek mających za zadanie stworzenie buforu chroniącego elementy nośne konstrukcji mostu.
W tym kontekście nie bez znaczenia pozostaje fakt, że w warunkach współczesnej wojny informacja publiczna stanowi taki sam oręż w walce psychologicznej, jak realne środki uderzeniowe. Już dzisiaj bowiem lęk przed atakiem i poczucie niepewności, sprawiło angażowanie dodatkowych zasobów po stronie rosyjskiej.
Jak stwierdził reprezentujący zarząd Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy Jewhen Jerin, użycie morskich dronów Magura w ataku na Most Kerczeński, to jedna z opcji, zwłaszcza że obecnie trwają prace nad ich doskonaleniem. Taka operacja wymagałaby jednak wielostronnych działań, także o charakterze maskującym.
15 maja 2018 roku most otwierał osobiście Władimir Putin, co oznacza, że poza strategicznym wymiarem Mostu Kerczeńskiego dla zapewnienia niezakłóconych dostaw sprzętu, ludzi i zaopatrzenia na okupowany Krym, rzecz ma wymiar propagandowy, a nawet symboliczny.
Kiedy 8 października tego samego roku, w wyniku pożaru (w następstwie ukraińskiego ataku na most) doszło do zakłóceń ruchu kolejowym i kołowym, wbrew zapowiedziom rosyjskiego gubernatora Krymu Siergieja Aksjonowa, prace remontowe mające trwać półtora miesiąca, przeciągnęły się do lutego 2023 roku. Nie tylko ograniczyło to komunikację, ale znacznie spotęgowało poczucie zagrożenia.
Kolejny atak nastąpił 17 lipca 2023, a uszkodzenie filarów spowodowało osunięcie się jednego z przęseł, przerywając nitkę jezdni ruchu jednokierunkowego. Spowodowało to konieczność przestawienia ruchu kołowego na moście, na tryb wahadłowy. Ruch kolejowy pozostał niezakłócony, a agresor nigdy nie potwierdził oficjalnie, że atak okazał się skuteczny.
W opinii analityków obecnie most stanowi najbardziej strzeżony obiekt, natomiast jego skuteczne zaatakowanie miałoby poza wymiarem realnym, istotne znaczenie dla udowodnienia, że Ukraina poza zachowaniem zdolności skutecznej obrony swego terytorium, może atakować wybrane cele, mające istotne znaczenie dla dalszych losów wojny.
Ewidentna dysproporcja zasobów oraz ograniczenie możliwości wykonywania uderzeń na terytorium wroga z użyciem zachodniego uzbrojenia sprawiają, że kluczowego znaczenia nabiera doskonalenie własnych konstrukcji, tak jak ma to miejsce w odniesieniu do prac nad dronami powierzchniowymi.
Ewentualny przyszły atak, poza rozpoznaniem środków i zakresu obrony Mostu Kerczeńskiego, wymagałby kompleksowych działań z użyciem komplementarnych narzędzi przenoszenia efektorów, specjalistycznej łączności i zredukowania do niezbędnego minimum emisji śladu elektromagnetycznego.
Nie przypadkiem jednak upublicznienie w tym właśnie momencie tego rodzaju informacji angażuje uwagę, zasoby i środki agresora. W tym samym czasie aktywności Ukraińców mogą dotyczyć nie tylko innych obszarów i celów, ale nawet środków i metod działania. Istotą operacji specjalnych pozostaje bowiem ich całkowicie niejawny charakter, kamuflaż oraz pozoracja, co znamy nie tylko od czasów lądowania aliantów w Normandii (Operacja Fortitude, ang. „Hart ducha”), ale i działań dywersyjnych poprzedzających kampanie Aleksandra Macedońskiego, a nawet jego ojca Filipa.