Gdy odnieść ów wskaźnik do średniej dla krajów OECD, sektor usług biznesowych wspartych informatycznie, to klucz tego sukcesu. Zwykle właśnie te branże wybierają Luksemburg za swoje centrum operacyjne. Od roku 2019 przejawiają nawet wzmożoną aktywność. Wedle EY, co trzecia firma obecna w Luksemburgu związana jest z gospodarką cyfrową.
Dogodne położenie sprawia, że firmy międzynarodowe stąd koordynują swoje europejskie aktywności. O ile w innych krajach europejskich udział sektora usług biznesowych w bezpośrednich inwestycjach zagranicznych stanowi 24 proc., o tyle w Luksemburgu ten wskaźnik wynosi 54 proc. Znaczny udział inwestycji technologicznych potwierdzają także raporty KPMG, określające ten kraj jako „silne centrum finansowe” z przyjaznym środowiskiem podatkowym, o korzystnych dla biznesu regulacjach. Nie przypadkiem gigant metalurgiczny Arcelor Mittal przeniósł 38 miliardów euro z sąsiedniej Belgii do Luksemburga.
Cyfrowi potentaci; Amazon, Microsoft, PayPal mają tu swoje siedziby. W efekcie tylko w roku 2022 wartość inwestycji w Luksemburgu przekroczyła 5600 miliardów euro, z czego najwięcej pochodziło z Wielkiej Brytanii, Irlandii i Holandii. Tym samym Luksemburg okazał się największym beneficjentem Brexitu. Po USA Luksemburg stanowi drugi najważniejszy kierunek brytyjskiego eksportu usług prawnych, wyprzedzając w tym zakresie Niemcy i Francję. Tamtejszy rynek generuje dla brytyjskich kancelarii prawnych przychody rzędu 3,876 miliardów funtów rocznie.
Zagraniczny kapitał przyciągają również przepisy podatkowe. Stawki CIT teoretycznie pozostają porównywalne do innych w Europie. Dla dochodów powyżej 200 tysięcy Euro wynosi 17 proc., plus 7 proc. dodatku solidarnościowego, lecz szereg ulg i zwolnień w połączeniu z niskimi stawkami podatku od dywidend, odsetek i tantiem sprawia, że 95 proc. transakcji międzynarodowych za pośrednictwem spółek holdingowych przechodzi przez Luksemburg.
Przypadek Luksemburga dowodzi, że hub finansowy ma także ciemne strony, jak ujawniona w roku 2014 sprawa LuxLeaks, a mianowicie proceder polegający na wieloletnim przyznawaniu korporacjom tajnych ulg podatkowych, w efekcie których efektywna stawka podatkowa nie przekraczała 1 proc. Wśród beneficjentów znalazły się m.in. Amazon, Apple czy Ikea.
W obecnych realiach Luksemburg pozostaje istotnym, choć nie jedynym w Europie elementem globalnej sieci rajów podatkowych. Szacuje się, że ich funkcjonowanie tylko w krajach OECD uszczupla wpływy finansów publicznych o 480 miliardów euro rocznie. W perspektywie dekady przy utrzymaniu aktualnych parametrów, gdzie uszczelnianie systemów podatkowych i wzrost uszczupleń w zasadzie się równoważą, globalne straty osiągną pułap 4,8 biliona USD!
Zdaniem Tax Justice Network wybór oznacza, że albo kraje rezygnując z tych pieniędzy oddadzą naszą przyszłość garstce najbogatszych, albo sięgając po nie, zapewnią obywatelom lepsze jutro. Co do Luksemburga presja międzynarodowej opinii sprawia, że wartość inwestycji zagranicznych w relacji do PKB stabilizuje się, a nawet wykazuje niewielki spadek, co potwierdza, że determinacja w walce z niezdrową konkurencją podatkową może być efektywna. Przykładem decyzja z 15 grudnia 2022 roku. Kraje UE jednogłośnie przyjęły wtedy dyrektywę dotyczącą minimalnych stawek podatkowych dla międzynarodowych przedsiębiorstw i dużych podmiotów krajowych osiągających przychody powyżej 750 mln euro. W efekcie ograniczono możliwości wykorzystywania różnic w krajowych regulacjach przez firmy powiązane w ramach grup kapitałowych, poprzez proceder przenoszenia dochodów różnych kategorii.
W przypadku, gdy efektywna stawka spada poniżej 15 proc., wówczas zastosowanie znajduje podatek wyrównawczy. Sam Luksemburg w roku 2023 wprowadził regulację z dnia 19 lipca znaną jako dyrektywa ChCrUE, nakładającą obowiązek udostępniania do publicznego wglądu informacji na temat zapłaconych podatków dochodowych, wraz z informacjami dotyczącymi zysków, przychodów i liczby pracowników zatrudnionych w danym kraju. Taki obowiązek nałożono na firmy, których dochód skonsolidowany przekracza wspomnianych już 750 milionów euro.
Najnowsza dyrektywa ATAD 3 sprawia, że od 1 stycznia 2024 nie ma możliwości wykorzystania tzw. spółek fasadowych do unikania opodatkowania. Dotyczy to poziomu dochodów pasywnych np. z tytułu licencji, dywidend czy odsetek od kapitału w ramach transakcji transgranicznych. Ponadto dochody pasywne będą opodatkowane w kraju rezydencji udziałowców.
Niezależnie od regulacji, globalne czynniki makroekonomiczne sprawiły, że spadek poziomu inwestycji w Luksemburgu i ograniczenie napływu kapitałów stały się faktem. To także wynik działań na rzecz walki z inflacją i relatywnie wysokich stóp procentowych. Nie zmienia to faktu, że Luksemburg nadal pozostaje kluczowym europejskim centrum finansowym.
