Prestiżowi badacze są podekscytowani. „Jeśli potwierdzą się możliwości LK-99, to byłoby coś wspaniałego! Rewolucja dla materiałów, jeśli okaże się to prawdą” – mówi Jean-Marie Tarascon, profesor w Collège de France. „Wszystko jest możliwe” – przyznaje ten wybitny ekspert zajmujący się od prawie 40 lat tak zwaną ceramiką „wysokotemperaturową”. Wtedy to odkryto, że nadprzewodniki chłodzone w ciekłym azocie są znacznie bardziej dostępne niż te, które muszą być chłodzone w ciekłym helu.
Zastosowania nowego materiału okazałyby się spektakularne.
Transport
„Możemy wyobrazić sobie lewitujące pociągi magnetyczne” – opowiada Tarascon. Podobne pociągi Maglev istnieją co prawda już w Japonii i Chinach. Jednak ta technologia jest ogromnie kosztowna, gdyż trzeba schłodzić nadprzewodniki, zarówno te w szynie, jak i na pokładzie pociągu, aby utrzymać go w lewitacji i napędzać.
Energetyka
Wykorzystanie materiału o właściwościach LK-99 przyniosłoby dystrybutorom energii znaczne korzyści. „Bez efektu Joule’a 12 proc. strat energii na liniach mogłoby zniknąć” – wyjaśnia prof. Tarascon. Poprawiłyby się też metody magazynowania energii.
Medycyna i nauka
Jeśli dzięki zastosowaniu koreańskiego materiału faktycznie uda się wyprodukować cewki nadprzewodnikowe w temperaturze pokojowej, mogłyby one generować intensywne pola magnetyczne, które można by wykorzystać w medycynie i badaniach naukowych. Dzięki temu, że nadprzewodniki przewodzą prąd elektryczny bez oporu, gęstość prądu jest bardzo wysoka. Klasyczne nadprzewodniki (niobowo-tytanowe lub niobowo-cynowe), chłodzone helem, wytwarzają intensywne pole magnetyczne wykorzystywane w sprzęcie do obrazowania medycznego (MRI), do zamykania atomów w badaniach nad fuzją jądrową (Iter) lub cząstek w akceleratorach badawczych (CERN).
Dwóch badaczy IBM Zurich otrzymało Nagrodę Nobla w 1987 r. właśnie za ceramikę nadprzewodzącą wytwarzającą intensywne pola magnetyczne. „Ale minęło dużo czasu, zanim udało się wyprodukować cewki o średnicy 1 metra i polu 20 tesli” – wyjaśnia Lionel Quettier, szef laboratorium magnesów nadprzewodzących w CEA.
W obliczu nowego odkrycia nasuwa się jednak wiele pytań. Jakie możliwości w rzeczywistości da ten materiał? „Jaka jest gęstość prądu LK-99? Czy łatwo będzie wyprodukować druty?” – zastanawia się Marie-Aude Measson, badaczka z CNRS w Instytucie Néel w Grenoble.
Nowoczesna aparatura
Gdyby odkrycie się potwierdziło, można by wyprodukować lepsze urządzenia służące m.in. do pomiaru niewielkich pól magnetycznych, takich jak te generowane przez mózg. Czujniki o nazwie „Squid” mogłyby zostać ulepszone, gdyby nie wymagały już chłodzenia. „Najnowsze generacje Squid są już wykorzystywane do bardzo precyzyjnego pomiaru pola magnetycznego Ziemi lub do charakteryzowania minerałów w ziemi” – wyjaśnia Juan Trastoy, badacz nadprzewodzących czujników kwantowych w Thales. Mogą one być również wykorzystywane do tworzenia nowych urządzeń do obrazowania medycznego, które są bardzo czułe, znacznie tańsze i przenośne.
Także obliczenia kwantowe mogą zrobić ogromny krok naprzód, dzięki temu, że „czas koherencji”, czyli czas, przez który tranzystor kwantowy pozostaje w tym stanie bez zmiany przez zewnętrzne zakłócenia, wydłuży się. Nowy tranzystor będzie lepszy niż ten chłodzony ciekłym helem, gdyż łatwiej go będzie obsługiwać i chronić w otaczającym powietrzu.
Jeden warunek! Koreańskie odkrycie musi zostać potwierdzone przez naukę.
