Senacka Komisja ds. Służb Zbrojnych, liczbą głosów 23 do 3 przesłała do Senatu swoją wersję Ustawy o Autoryzacji Obrony Narodowej na 2023 r. (NDAA). Określa ona coroczną politykę Departamentu Obrony.
Ukraina i Tajwan
W ustawie przewidziano 857,6 mld dolarów na wydatki obronne. Jest to o 45 mld dolarów więcej, niż wnioskowała administracja prezydenta Bidena. Ta dodatkowa kwota ma na celu pokrycie skutków inflacji, zapotrzebowania na wymianę amunicji wysłanej na Ukrainę oraz realizację priorytetów dowódców sił zbrojnych USA.
„Komisja przeprowadziła ożywioną debatę i wspólnie poparła ustawę, która pomoże zabezpieczyć naród przed szeregiem zmieniających się zagrożeń, a równocześnie wesprze nasze wojska zarówno na polu walki, jak i poza nim” – powiedział przewodniczący Komisji senator Jack Reed. Ustawę nazwano imieniem odchodzącego na emeryturę senatora Jima Inhofe, który stwierdził, że cieszy się, iż drugi rok z rzędu dwupartyjna Komisja prawie jednogłośnie przegłosowała poprawkę zwiększającą budżet obronny.
Przeczytaj także:
- Pięć lekcji z konfliktu w Ukrainie według Sekretarz Armii USA Christine Wormuth
- Czy napad Putina na Ukrainę zmieni podstawy strategii Pentagonu?
- Pentagon opracowuje strategię w zakresie nowoczesnych technologii wojskowych
- Pentagon angażuje sztuczną inteligencję do wyszukiwania i identyfikowania celów wojskowych – informuje „Military”
Jak wygląda on w szczegółach? Podział NDAA na rozpoczynający się w październiku rok fiskalny wynosi:
Departament Obrony: 817,33 mld dolarów
Departament Energii: 29,67 mld dolarów
Ogólna kwota NDAA: 847,04 mld dolarów
Działania związane z obroną poza jurysdykcją NDAA: 10,6 mld dolarów
Łączne wydatki na obronę: 857,64 mld dolarów
Zatwierdzono też liczbę wojsk czynnej służby w poszczególnych formacjach:
Armia: 473 tys
Marynarka Wojenna: 354 tys.
Korpus Piechoty Morskiej: 177 tys.
Siły Powietrzne: 325344
Siły Kosmiczne: 8600
Dodatkowo ustawa przedłuża i modyfikuje Inicjatywę Wspierania Bezpieczeństwa Ukrainy. Ten program umożliwia Pentagonowi zakup nowej broni i amunicji w celu dostarczenia jej na Ukrainę, zamiast korzystania z bieżących zasobów wojskowych USA.
W ramach ogłoszonej w ostatnim tygodniu pomocy wojskowej dla Kijowa w wysokości 1 mld dol. z programu USAI pochodziło 650 mln dol. Zgodnie z ustawą w nadchodzącym roku fiskalnym możliwe jest przekazanie 800 mln dol. Jednocześnie zobowiązuje ona Government Accountability Office do przeglądu działań Pentagonu w zakresie monitorowania, w jaki sposób Ukraina wykorzystuje dostarczoną broń.
Dodatkowo ustawa pozwala przeznaczyć ponad 2,7 mld dolarów na zwiększenie produkcji amunicji w USA, a także rozszerzenie przyszłej produkcji w celu uzupełnienia dziesiątek tysięcy pocisków artyleryjskich, rakiet i pocisków dostarczonych Ukrainie. Zapis obejmuje też stwierdzenie, że „Stany Zjednoczone wspierają naród ukraiński w obronie jego wolności, suwerenności i dążeniu do dalszej integracji euroatlantyckiej”.
Ustawa określa też oficjalną politykę Stanów Zjednoczonych wobec Tajwanu. Niezbędne będzie utrzymanie zdolności amerykańskich sił zbrojnych w regionie Indo-Pacyfiku. Potencjał powinien być wystarczający do powstrzymania Chin przed użyciem siły w celu jednostronnej zmiany status quo z Tajwanem. Konieczne będzie też wzmocnienie obrony wyspiarskiego państwa poprzez „opracowanie i wdrożenie wieloletniego planu gwarantującego nabycie odpowiednich zdolności obronnych”. Wojska amerykańskie i tajwańskie przeprowadzą także serię połączonych ćwiczeń planistycznych i szkoleniowych.
Kobiety w armii
Inną kwestią poruszaną przez ustawę jest pobór kobiet do wojska. Jeden z bardziej kontrowersyjnych przepisów zmieniałby ustawę o wojskowej służbie selekcyjnej (Military Selective Service Act), nakładając na kobiety wymóg zgłaszania się do poboru. Choć republikanie wykreślili tę propozycję z zeszłorocznego NDAA, to przeszła ona po sprzeciwie trzech członków Komisji – senatorów Josha Hawleya, Toma Cottona oraz Rogera Wickera, co poparli także inni republikanie. Przewodniczący Jack Reed z partii demokratycznej zaprotestował gwałtownie przeciwko zmuszaniu „kobiet w Ameryce do rejestrowania się do poboru wojskowego”. Przed głosowaniem w liście do Reeda senatorowie napisali: „Ponowne podjęcie tych starań byłoby poważnym błędem polegającym na wprowadzeniu dzielącej polityki społecznej do ważnych debat na temat naszego bezpieczeństwa narodowego”.
„Kobiety służą w siłach zbrojnych od momentu powstania naszego narodu. Wielokrotnie odpowiedziały na wezwanie do służby i służyły z honorem i często bohatersko, kiedy nasz naród ich potrzebował. Ale robiły to z własnej woli. Od amerykańskich mężczyzn wymaga się, aby zgłosili się do poboru wojskowego i walczyli w razie potrzeby, ale wymagania te nigdy nie dotyczyły kobiet” – podsumował sprawę Reed.
Plany wobec uzbrojenia sił powietrznych
Rośnie krytyka samolotu bliskiego wsparcia Fairchild A-10/OA-10 Thunderbolt II, znanego też jako Warthdog. Od lat Siły Powietrzne proponowały wycofanie tego legendarnego modelu z lat 70. znanego z ogromnej zdolności do wytrzymywania ognia naziemnego i niszczenia czołgów za pomocą 30 mm armaty strzelającej pociskami ze zubożonego uranu. W wersji ustawy NDAA na 2023 r. Komisja Sił Zbrojnych Senatu popiera plan Sił Powietrznych USA, co do usunięcia ze służby A-10 w ciągu najbliższych sześciu lat. Zadania bliskiego wsparcia przejęłyby samoloty F-16. W założeniu jest też wycofanie w ciągu roku 21 sztuk A-10 będących na wyposażeniu Gwardii Narodowej, ale ten projekt musi jeszcze przejść przez lobby A-10 w Kongresie.
Równocześnie komisja NDAA powstrzymała zamiar rezygnacji z 33 starszych samolotów F-22 Raptor (uważanych przez wielu za najlepszy na świecie myśliwiec powietrze-powietrze). Zgodnie z zapisem w ustawie zakazane jest pozbywanie się tego modelu do momentu przedstawienia szczegółowego, pisemnego planu szkolenia załóg samolotów F-22, przy jednoczesnym uniknięciu pogorszenia gotowości i zdolności bojowej. Zdaniem przedstawicieli Sił Powietrznych starsze samoloty są wykorzystywane głównie do szkolenia, a ich utrzymanie jest kosztowne.
Komisja powiększyła natomiast liczebność 33 przewidzianych w prezydenckim budżecie F-35 o kolejne siedem sztuk na podstawie „listy nieuzasadnionych priorytetów” Sił Powietrznych. Zezwolono też na sfinansowanie 13 samolotów F-35C dla marynarki wojennej i 15 F-35B dla piechoty morskiej.
Pozostałe postanowienia NDAA
Ustawa upoważnia do podwyżki płac dla wojska i pracowników cywilnych Departamentu obrony o 4,6 proc. Reguluje też kwestie sił bojowych marynarki wojennej. Powinny one obejmować minimum 31 okrętów desantowych, z których przynajmniej 10 mają stanowić okręty szturmowe. NDAA uprawnia do zamówienia ośmiu okrętów: dwóch niszczycieli klasy Arleigh Burke, dwóch okrętów podwodnych klasy Virginia, jednej fregaty klasy Constellation, jednego okrętu desantowego klasy San Antonio, jednego tankowca klasy John Lewis oraz jednego holownika, okrętu ratowniczego klasy Navajo.
Ustawa zatwierdza także zawarcie wieloletnich lub zbiorczych kontaktów na zakup do 15 niszczycieli klasy Arleigh Burke, 10 okrętów łącznikowych typu „ship to shore”, ośmiu tankowców klasy Lewis, a także śmigłowców CH-53K. Dodatkowo kontynuowane będą prace badawczo-rozwojowe nad morskim pociskiem manewrującym wystrzeliwanym z morza, mimo że jego likwidację proponowała administracja Bidena. W grę wchodzi również zamówienie systemu obrony rakietowej krótkiego zasięgu Iron Dome, systemu broni David’s Sling oraz programu przechwytującego Arrow 3 Upper Tier Interceptor.
Na dodatkowe kamizelki balistyczne i ochronę dla kobiet i osób o niskim wzroście, a także sprzęt do walki w niskich temperaturach przeznaczono dalsze 140,8 mln dolarów.
NDAA nakłada też obowiązek składania kwartalnych raportów na temat wsparcia i bezpieczeństwa na południowo-zachodniej granicy kontrolowanej przez siły Departamentu Obrony (DoD). Wymaga również niezależnej oceny wysiłków DoD w zakresie szkolenia, doradztwa, pomocy i wyposażenia Sił Zbrojnych Somalii.
Ostatnim istotnym punktem jest zezwolenie na zamknięcie masowego magazynu paliwa Red Hill na Hawajach, wraz z wymogiem stworzenia planu oczyszczania, monitorowania i utrzymania obiektu po jego zamknięciu.
