W nadchodzących wyborach prezydenckich we Francji Rosja ma nowego faworyta. Jest nim Éric Zemmour. Ten przedstawiciel skrajnej prawicy uważa, że Moskwa przewyższa swą wiarygodnością Amerykanów, Brytyjczyków i Niemców.
Wspierane przez Kreml media obwieściły, że najnowsze sondaże przyniosły Zemmourowi awans na drugie lub trzecie miejsce. Jednocześnie moskiewski think tank udzielił poparcia temu kandydatowi, dopatrując się w jego prezydenturze szansy wprowadzenia Rosji w nowy europejski ład.
„Biorąc pod uwagę jego rosnącą popularność, można sobie wyobrazić, że Zemmour pokona Macrona. Wtedy może zobaczymy sojusz Moskwy, Paryża i Berlina, który zmierzy się z Anglosasami dowodzonymi przez Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię” – ogłosił Russtrat, instytut polityki zagranicznej prowadzony przez Elenę Władimirowną Paninę, posłankę partii Władimira Putina Jedna Rosja.
Oznaczałoby to zarazem, że poparcie Moskwy straciła liderka Zgromadzenia Narodowego – Marine Le Pen, która już dwa razy przegrała wybory prezydenckie we Francji. Informatorzy mówią, że Le Pen została poproszona o spłatę 10 mln euro pożyczki, jaką udzielił jej partii (wówczas Frontowi Narodowemu) rosyjski bank w 2014 r.
Odsunięcie się od Putina było zresztą jedną ze strategii Le Pen na zwiększenie swojego poparcia wśród francuskich wyborców. Tymczasem Zemmour nie stroni od wyrażania swojej sympatii dla Rosji. „Skłanianie się Zemmoura w stronę Rosji i jego podziw dla Władimira Putina, które otwarcie deklaruje, jest spełnieniem najśmielszych marzeń Kremla” – napisał francuski centrolewicowy magazyn „L’Obs”. Natomiast Desk Russie, francusko-rosyjski serwis informacyjny, obwieścił: „Moskwa stawia na nowego konia w następnych wyborach prezydenckich”, dodał też, że nacjonalistyczne poglądy Zemmoura są „w dużej mierze podzielane przez reżim Putina”.
Zemmour wyraża pogląd popularny wśród francuskiej prawicy, według którego USA i Wielka Brytania pozostają w spisku od czasów drugiej wojny światowej, a celem jego jest odizolowanie Rosji i zablokowanie jej przyłączenia do wspólnoty europejskiej. W latach 60. prezydent Charles de Gaulle wyznawał nieco łagodniejszą wersję tej teorii, nawołując jednak do Europy „od Uralu do Atlantyku”. Pod jego przewodnictwem Francja pozamykała amerykańskie bazy wojskowe i opuściła struktury NATO.
Zemmour chce podążać śladami de Gaulle’a i głosi „naturalne powinowactwo” do Rosji. „Moim pierwszym odruchem jest obrona Rosji. Jestem za sojuszem z Rosją. Myślę, że byłby to niezawodny sojusznik, godny zaufania bardziej niż Amerykanie, bardziej niż Niemcy, bardziej niż Anglicy” – przyznał. „Kiedy byliśmy z Rosją, wygrywaliśmy wojny, kiedy byliśmy przeciwko Rosji, przegrywaliśmy wojny” – wspominał, mając najprawdopodobniej na myśli drugą wojnę światową oraz klęskę Napoleona Bonaparte z 1812 r.
Choć Le Pen była zapraszana przez Putina do Moskwy, w przypadku Zemmoura nikt raczej nie spodziewa się takiego zaproszenia. Paradoksalnie wsparcie rosyjskiego prezydenta będzie najprawdopodobniej mniej ostentacyjne, bo jego realne szanse na wygraną nie są zbyt duże. Jednak nadal może on służyć rosyjskim interesom. Analitycy polityczni uważają, że Kreml może finansować jego działania także po to, by destabilizować przebieg wyborów prezydenckich we Francji.
W wyborach z 2017 r. Moskwa wspierała Le Pen oraz Françoisa Fillona, konserwatystę, który przodował w sondażach, dopóki nie ujawniono skandalu z fałszywym zatrudnieniem jego żony opłacanego z funduszy parlamentarnych. Wtedy opłacane przez Kreml media próbowały wykreować go na ofiarę nieczystych zagrywek politycznych.
