Według wyliczeń ekspertów Hiszpania zacznie zauważać redukcję cen prądu od 2030 r. Proces dekarbonizacji będzie tam mniej kosztowny niż w innych krajach Europy. Oznacza to stworzenie atrakcyjnych warunków dla powstania lub przyciągnięcia energochłonnych działań. Oprócz tego Hiszpania będzie oszczędzać nawet 90 mld euro każdego roku, które obecnie wydaje na import węglowodorów.
Brzmi obiecująco. Należy jednak mieć na uwadze, że podczas odchodzenia od paliw kopalnych „oczekuje się ogólnego pogorszenia marginesu rezerw (podstawowego wskaźnika bezpieczeństwa dostaw) we wszystkich rozważanych scenariuszach”, jak twierdzi raport „Zielony, konkurencyjny i bezpieczny?”. Raport to wspólne dzieło think tanku Oikos oraz firmy konsultingowej Afry, w którym dokonano analizy planowanej transformacji energetycznej w Hiszpanii.
Co prawda raport przewiduje scenariusze, w których margines rezerwy zostanie utrzymany na (jak określono) „akceptowalnym poziomie”, jednak są też scenariusze uwzględniające wczesne zamknięcie elektrowni jądrowych albo brak odpowiednich rozwiązań w zakresie magazynowania zielonej energii, w których margines rezerwy będzie zbyt niski (poniżej 5 proc.), a jego podniesienie do akceptowalnego w kontekście bezpieczeństwa poziomu będzie niewykonalne przed 2035 r.
Centralny scenariusz raportu zakłada, że do 2026 r. Hiszpania zamknie wszystkie elektrownie węglowe, jednocześnie podnosząc wykorzystanie odnawialnych źródeł energii – w tym przede wszystkim fotowoltaiki. Zmiana ta miałaby być napędzana aukcjami odnawialnych źródeł energii oraz dużym zainteresowaniem inwestorów.
Oprócz tego centralny scenariusz zakłada dalszą produkcję energii w elektrowniach gazowych, która miałaby trwać aż do lat 40. Później elektrownie gazowe byłyby zastąpione przez akumulatory i elektrownie szczytowo-pompowe.
Tyle że hiszpański harmonogram zakłada wyłączenie wszystkich elektrowni jądrowych do 2035 r. Oznacza to wzrost produkcji i emisji w cyklu kombinowanym, bo do tego czasu niemożliwe będzie zapewnienie całej potrzebnej energii elektrycznej przez źródła odnawialne. To zaś pociągnie za sobą dodatkowe koszty.
Co bardziej się opłaci?
W raporcie czytamy: „Jeśli chodzi o wielkość emisji CO2, skumulowana ilość dodatkowego CO2 wynosi 28 ton. Aby umieścić tę liczbę w kontekście, jest to prawie 3 lata średniej emisji w tym samym okresie. Jeśli chodzi o wartość rynkową, całkowity koszt tych dodatkowych emisji wyniósłby 3,4 mld euro, biorąc pod uwagę oczekiwane ceny CO2”.
W raporcie porównano zapotrzebowanie na energię elektryczną i cenę energii elektrycznej na rynku hurtowym w dwóch scenariuszach: przedłużenia okresu użytkowania elektrowni oraz ich zamknięcia. Okazało się, że koszt braku rozbudowy elektrowni jądrowych wyniósłby w latach 2027-2050 łącznie 22,6 mld euro. Koszty te zostałyby przerzucone na hiszpańskich konsumentów oraz firmy.
Przeczytaj także:
- Pływająca morska energetyka wiatrowa mocną stroną Hiszpanii
- 350 mln euro z Unii dla hiszpańskiej energetyki
- OZE w Hiszpanii tańsze o 25 proc.
Warto zauważyć, że raport uwzględnia spowolnienie zamykania elektrowni jądrowych, ponieważ obecny plan rządu zagraża wspomnianemu wcześniej bezpieczeństwu dostaw. W głównym scenariuszu założono, że likwidacja elektrowni jądrowych przeciągnie się do 2038 r., czyli o trzy lata dłużej, niż obecnie planuje rząd.
Raport pokazał, że dopóki ciągłości dostaw zielonej energii i możliwości jej magazynowania nie zostaną zapewnione, bardziej opłacalnym rozwiązaniem jest rozbudowa energetyki jądrowej.
